เป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง กับอุบัติเหตุช็อกโลก! ที่พรากชีวิตของ “เจ้าสัว คิงเพาเวอร์” วิชัย ศรีวัฒนประภา ไปอย่างไม่มีวันกลับ
คุณวิชัย สร้างคุณความดีไว้ล้นหลามอย่างยิ่งให้กับสังคมไทย โดยยิ่งไปกว่านั้น “แวดวงกีฬา” ที่เจ้าตัวไปสร้างชื่อระดับนานาชาติ ด้วยการเป็นเจ้าของสมาคมฟุตบอล เลสเตอร์ ซิตี้ บนเกาะอังกฤษ
เขาใช้เวลาเพียงแต่ 6 ปีแค่นั้น สร้างสิ่งที่ (มากกว่า) เกินจริง สำหรับการพาทีม “จิ้งจอกประเทศไทย” ครอบครองแชมป์พรีเมียร์ลีกเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ ได้อย่างน่ามหัศจรรย์ที่สุด
ผมไม่ได้รู้จักเจ้าสัววิชัยเป็นการส่วนตัว แม้กระนั้นรู้สึกยกย่องท่านที่เป็น “คนมั่งคั่งใหญ่ใจดี” ซึ่งรู้จักทดแทนคุณแผ่นดินภูมิลำเนาในทุกแบบอย่าง เท่าที่ประสิทธิภาพของตนพึงจะทำได้
ในเวลาที่คุณวิชัยไปซื้อกลุ่มเลสเตอร์ใหม่ๆบอกตามจริงว่าผมรู้สึกเฉยๆไม่ได้ยินดียินร้ายอะไรด้วย ด้วยเหตุว่ามองดูเพียงว่าเป็น “ของเด็กเล่นคนรวย” ที่ไม่ได้มีสาระ กับชาติสักเท่าใดนัก
โดยยิ่งไปกว่านั้นกับแวดวง “ฟุตบอลไทย” ที่ยังดูไม่ออกว่า จะได้คุณูประโยชน์ที่ตรงไหน
จนถึงกลุ่ม “จิ้งจอกประเทศไทย” ผงาดเป็นแชมป์ลีกเมืองผู้ดี จนถึงทำให้ผู้คนทั่วโลกจำเป็นต้องหันมาโฟกัสที่ “คนไทย” จากที่ฝรั่งตาน้ำข้าวเคยเหยียดหยามพวกเรา เปลี่ยนแปลงมาเป็นค้อมทำความเคารพด้วยความจริงใจ “ยอมรับ”
ซึ่งต่อมา คุณวิชัยก็เริ่มผุดโครงการ “ฟ็อกซ์ ฮันท์” เพื่อคัดเลือกเด็กไทย ให้ไปฝึกหัดวิทยายุทธ์ลูกหนังระยะยาวผ่านปีที่อังกฤษ กันอย่างเป็นเรื่องเป็นราว นั่นแหละ ผมถึงได้พอเข้าใจถึงแผนการอันลุ่มลึก ของท่านประธานวิชัย ที่อยากสร้างฐานให้นักเตะไทย ได้มีวิถีทางไปค้าหน้าแข้งในยุโรป
จำเป็นต้องกล่าวว่า ในอังกฤษบางครั้งอาจจะยังเป็นเรื่อง ที่ยากเย็นแสนเข็ญสำหรับนักฟุตบอลชาติพวกเรา ด้วยเหตุดังกล่าวเจ้าสัวคิงเพาเวอร์ ก็เลยเริ่มหาฐานใหม่ที่ลีกเบลเยียม ด้วยการเข้าเทกโอเวอร์กลุ่มโอเอช ลูเวิน
และก็เป็น “เจ้าตอง” กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์ ยอดนายทวาร “มือ 1” กลุ่มชาติไทย ที่ได้รับจังหวะให้ไปค้าถุงมือเป็นรายแรก
ซึ่งถัดไปก็เชื่อว่า จะมีหน้าแข้งไทยรายอื่นๆได้ไปวาดลวดลายในโลกกว้าง ผ่านวิถีทางนี้กันอีก ด้วยเหตุว่าตัวท่านเอง ต้องการจะมองเห็นนักฟุตบอลไทย ได้ไปค้าหน้าแข้งที่ยุโรปกันจำนวนไม่ใช่น้อย
ลักษณะเดียวกันกับที่นักเตะญี่ปุ่น เกาหลี ได้ทำให้ดูกันมาแล้ว
โดยจุดหมายปลายทางแห่งฝัน ของบิ๊กบอสอาณาจักรคิง เพาเวอร์ ก็คงจะราวกับคนไทยทั่วทั้งประเทศ ป้อมใจว่ายิ่งมีหน้าแข้งไทย ไปเล่นอยู่ในลีกที่เจริญก้าวหน้าแล้วเยอะแค่ไหน
จังหวะที่ “กลุ่มชาติไทยจะไปฟุตบอลโลก” ก็ย่อมมีเพิ่มมากขึ้นแค่นั้น
โชคร้ายอย่างยิ่งครับผม คุณวิชัยลงทุนเพาะกล้ากับบอลไทยไว้แล้ว แม้กระนั้นไม่มีจังหวะได้มองเห็นดอกผลของมัน
ต่อไปนี้ ก็คงจะเป็นหน้าที่ของผู้สืบสกุลอย่าง “คุณอัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา” ที่จำเป็นต้องตกทอดจิตวิญญาณ แล้วก็ความตั้งใจของผู้เป็นพ่อให้เพอร์เฟ็คถัดไป…
R.I.P. ด้วยหัวใจ…ครับผมเจ้าสัว.
ผมเขียนคอลัมน์ “ตะลุยฟุตบอลโลก” ชิ้นนี้ เผยแพร่ลงในหน้าข่าวสารกราวกีฬา หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ตั้งแต่วันที่ 31 ต.ค. 2561 หรือเมื่อแทบ 3 ปีที่ผ่านมา
เพื่อร่วมไว้อาลัย ต่อการจากไปของเจ้าสัว วิชัย ศรีวัฒนประภา ประธานสมาคมอันเป็นหวานใจของสาวก “จิ้งจอกประเทศไทย” เลสเตอร์ ซิตี้
แล้วก็เป็นอย่างยิ่งใจให้ “คุณอัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา” คนที่จะตกทอดจิตวิญญาณ ของอาณาจักรคิง เพาเวอร์ ที่พ่อได้สร้างไว้ให้ดำรงอยู่ชั่วนิรันดร์
ภาพของ “คุณต๊อบ” ที่ชูถ้วยแชมป์เอฟเอคัพ ในสนามเวมบลีย์ เมื่อวันเสาร์ก่อนหน้านี้ที่ผ่านมา ด้วยประกายตาแวววาว
จับจ้องไปบนอัฒจันทร์ ที่มีรูปขนาดยักษ์ของคุณพ่อวิชัยจ้องดูอยู่
เป็นโมเมนต์จับใจ.. ที่ไม่ได้อยากคำบรรยาย
ใดๆกับการบรรลุเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ ของกลุ่มฟุตบอลอาชีพในอังกฤษ ที่มีเจ้าของเป็นคนไทย
แม้กระนั้นสามารถทำให้ฝรั่งมังค่า จำเป็นต้องยอมชูหัวใจให้โดยอาการนิ่ง
ถึงตอนนี้ขอเปลี่ยนแปลงจาก R.I.P. เป็น Congratulations !!
ที่มอบให้ผู้สืบสกุลหนุ่มเชื้อสาย “ศรีวัฒนประภา”
ด้วยจิตทำความเคารพ..อย่างแท้จริง.
